DataLife Engine - Softnews Media Group

ЖАН ҰЯ БАҚЫТЫ .
Сөзі , әні .
Көтеріңкі , жігермен . Серікбай Маханұлыныкі .
Ана жан көктем күннің шаттығысың ,
Гүл сезім жүрегімнің бақытысың .
Ежелгі жан ұяның бастауларын
Өмірге жалғастырған уақытысың .
Қайырмасы :
Баланың , дананың тілегі ,
Ана деп соғады жүрегі .
Жан ұя бақытын орнатқан
Өшпейтін өмірдің тірегі
Бір өзің Анажан , анажан .
Бейнеңнен Күн көзіндей нәр аламын ,
Күн санап өскен сайын зер саламын .
Бетіңе түскен әжім еңбегіңнен
Мен қалай ақ сүтіңнен ақталамын .
Қайырмасы :
Жайнаған кең даладан гүл жинадым ,
Асылын табалмадым шын қиналдым .
Іздедім бұл әлемнің нұр жарығын
Сондықтан теңеу етіп ән силадым .
Қайырмасы :
ӘКЕ СЕНІҢ СӨЗІҢ .
Сөзі , әні .
Ойлы , жігермен . Серікбай Маханұлынікі .
Неткен есім Әке деген сыйлы адам ,
Өмір нұрын өн бойына жыйнаған .
Асқар таулар бір өзіне тең келмес
Ізгілігін от басына сыйлаған .
Қайырмасы :
Әке , әке жолың сенің ,
Ұрпағыңа болған сенім .
Бастауыңнан үлгі алдық
Ой санаға толған сезім .
Әке , әке сенің сөзің .
Әке деген қандай ыстық есімің ,
Бауыр етін — әлпештейді сәбиін .
Жаратылыс өзі берген ұлы күш
Тоқтатпайды сағынышты әлдиін .
Қайырмасы :
Әке болу әрбір жанның арманы ,
Ел сенімін атқаратын ақ таңы .
Шам – шырағын сөндірмеген әкелер
Мәңгі тірі ел – жұртының мақтаны .
Қайырмасы

ТУҒАН ЖЕРГЕ .
Туған жер мені кешіргін,
Ерке ұл етіп өсірдің .
Нөсерін төгіп егілтіп
Шабыттың жырын келтірдің.

Таппадым теңеу жігерлі ,
Өзіңсің маған жыр елі .
Топырақ кешкен балғын шақ
Есімде қалдың күрделі !

Сезімнің байлап қиялын ,
Құр сөзбен қалай сиямын .
Өз жерім - болсын нұр пейіш
Өлеңнің нәрін жиямын.

Мәртебең биік өрлеген,
Қандай бір ыстық жер деген.
Көгіңде бұлтың қарайса
Жаңбыр деп білем – төгілген.

Құбыла белің жап – жазық ,
Жатады елің мал бағып .
Жайқалған шүйгін шөбіңнен
Табылар елге мол азық .

Силадың өмір туған жер ,
Бабалар болған қандай ер.
Қорғанын тумен белгілеп
Ұрпағы үшін төккен тер .

Бәйгеге қосқан тұлпарын,
Көремін өршіл ұлдарын .
Туған жер саған ұқсатам
Бал мінез өскен қыздарын.

Жасыл ел – жаңа жайлауым ,
Қызыққа толған ауылым !
Жарқырап күнің жаңарды
Таусылмас саған арнауым .

Мерейін өпкен шапағат
Сүйгіздің шындық махаббат.
Алғашқы асыл ғашығым .
Мен болам нағыз азамат .

ӘЛПЕШ АНА .
Сөзі , әні .
Ұшқыр ойлы . Серікбай Маханұлынікі .


Аналар көп қасиетін сақтаған ,
Инабатын ар жолына жақтаған .
Әруағын Әлпеш ана тәу еттім
Ақ босаға – махаббатын ақтаған .

Қайырмасы :
Әлпеш ана биік тұлғаң ,
Ақ сүтіңмен иіп тұрған .
Сыйлы болып ел – жұртыңа
Ақыл - дана билік құрған .
Әлпеш ана биік тұлғаң .

Әлпеш ана қуат бердің нұрландым ,
Рухыңменен күн көзіндей нәр алдым .
Жүрегімнің қан тамырын тербеттің
Ұрпағың боп , дүниеге жаралдым .

Қайырмасы :
Толқын болып тіл қаттың ба , кең далам ?
Шаттықпенен гүлдену де Сарыарқам .
Заманыма Әлпеш ана қарашы
Қазақ болып көбеюде бар адам !

Қайырмасы :

ШАРДАРА АҚ ТАҢЫ .
Жеңілдетіп . Әні мен сөзі
Серікбай Маханұлынікі .

Шардараның жарқырайды ақ таңы ,
Кең даладан сулар толқып аққаны .
Мұнар құмдар , сағым қуған айдын боп
Көк жиектен нұрлы күннің атқаны .

Қайырмасы :
Толқыған теңіз тербеліс ,
Еңбекпен ерлер жеңген іс .
Айдының бүгін Шардара
Неткен бір ғажап өзгеріс .

Нұр сәуледен шашылады шашулар ,
Сыр бойынан қалықтайды Аққулар .
Жарқыраған шам –шырағым Шардара
Жағаңда жүр әнін салып Арулар .

Қайырмасы :
Маржан тізген ақ күріштен Шардара ,
Әйгілісің ақ алтынды нар қала .
Қызыл құмның шөлдеріне өң беріп
Гүл оранып тербелесің бар дала .

Қайырмасы :

ДҮНГЕН ҚЫЗЫ .
Жоғары екпін . Сөзі , әні .
Серікбай Маханұлынікі .

Талай қыздың сұлулығын көргенбіз ,
Сырың жұмбақ еркелеген Дүнген қыз .
Жаратылған нәзік сезім мөлдір көз
Тарбағатай тау елінен келген қыз .

Қайырмасы :
Көз жанарың жарқырап ,
Магниттей боп тартқылап .
Дүнген қызы қарайсың
Атқан таңдай алаулап .
Бір қазақтың тілегін
Қабыл алғын жүрегін .

Бақыт таңын ойланамын енді мен ,
Шырқатайын шарықтатып әнді мен .
Күн көзінен гүл оранған Дүнген қыз
Бар арманым бірге болу сенімен .

Қайырмасы :
Басылмайсың көңіл шіркін сергімей ,
Іздесемде табылмайды қыз сендей .
Жерің жәннәт Тарбағатай даласы
Қалай жүргем Дүнген қызын мен білмей .

Қайырмасы :

ТҰҢҒЫШЫМ .
(Талғатқа)
Дүниеге сәби енді шыр етіп ,
Планета да құлақ түрді дір етіп .
Дегендейсің бұл әлемге келді кім ?
Жер бетіне
Ащы – тұщы өміріне сыр есіп ?

Бердің сұрақ , Ей о тағдыр тіл тілген ,
Адам , адам оның есімі ел білген .
Сағынышпен қос жүректер тың тыңдап
Махаббаттың
Айнымайтын құдіреті келтірген .

Ей , тіршілік сенде таныс онымен ,
Әлі талай айқасар ол сенімен .
Тек , тек әйтеуір ұстатпаса тізгінін
Жамандыққа
Жұмыр жүрегі бірге соғар елімен .

Адамзаттың бесігінде тербеліп ,
Күлімдейді , уілдейді жыр бөліп .
Күн көзінен жігерленіп нәр алып
Өссе адалдыққа
Бір Алланың арқасында ер жетіп .

Өміріне риза болам аңсаған ,
Жер бетінде тең келмес жан саған .
Үлкен міндет адам болу өзіңе
Сондықтан да
Жан жүрегің еліңмен бір оранған

Планета да айналып бір сілкінді ,
Артқа тастап жылжып өткен бір күнді .
Жаса , жаса , бейбіт өмір адам үшін
Жаратылған
Тұңғышыма арнап жаздым бұл жырды .

ОРДАБАСЫ ЖАРЫҚ ТАҢ.
Болашаққа шындық сырын паш еттік ,
Оралғанда көне тарих - аш есік !!!
Мұражайдан ұрпағыма сөз қалсын
Әнге қосып, өлең жазып - бас идік .
Қазақ деген ұлтымызды білдіріп
Алмау үшін ана тілді бүлдіріп !

Тілің шықса сөйлей білгін талпынып,
Ел-жұртыңа азамат боп танылып .
Сөз құдірет саған ғана табынам
Бабалардың асыл сөзін сағынып .
Табылғанда қазбалардан мол олжа
Қолдай көргін Ей, жасаған сен ғана!

Батыс-Шығыс мәдениет елдерін ,
Көріппедің көзге біткен «шерлерін».
Солтүстік пен Оңтүстік ел өлкесі .
Білемісің Ордабасы ерлерін –
Ордасынана сәлем бергін қазақ деп
Бүгінгі күн сенің халқың азат деп!

Кінәларын талай жанның кешірдің,
Мазарлардан қандай сүйек келтірдің.
Көрмемізден орын алған дүние
Қашан-қалай қара жерге көмілдің?
Деп сөйлейді тарихшылар жазбасы
Бізге жеткен құмыра қыш қазбасы.

Қайран қалып, ашып тұрып есігін,
Тербетейін өлеңімнің бесігін .

Заман жаңа, адам басқа қарашы
Кім толтырар мұражайдың кемтігін!
Жер кіндігі Ордабасы жарық таң
Ел бірлігін бар әлемге танытқан !

толеген айбергеновтың бирде бир ани жок минусымен маган тауып бериндерши агайын

Серікбай Маханұлы ақын - сазгер |
17 марта 2012 04:38
Гости Мен Төлегенмен бір жылдары 1937 жылы 29 – шілдеде дүниеге келіппін , бір жылғы төл болғасын құрдас едік .1963- жылдары
жаз айлары болатын.Қазақстан жазушылар одағының үйінің алдында Шәмші Қалда-яқов , Балта Исаев , Дүкенбай Досжанов және мен барлығымыз әңгімелесіп тұрғанбыз , Одақ үйінің ішінен орта бойлы сылыңғыр аққұбалау келген бір жас жігіт шығып , есік алдында тұрған біздермен амандасып болғаннан соңбірден дауысын көтере “мен сендерді үйде дастархан жайып күттім , келмедің деренді неменеге келіп тұрсыңдар дегені . Мен қасымда тұрған Шәмші ағадан “мына жігіт кім өкпе- сін айтып тұрған ” дедім үйткені бірінші көруім Төлегенді .
Әңгіменің барысы былай екен . Төлеген үйіне быраз жолдастарын қонаққа шақырады, келген жолдастары аз екен,соған өкпелеп тұр- деді Шәмші аға .МЕН жас жігітке қарап , Өкпелеме жігітім , бір тойың болары сөзсіз мүмкін “депін.
Сол жерде Төлегенмен танысып ресторан кофелерге қарай бет алдық барлығымыз тамақтануға .“Бір тойым бар менің” деген өлеңі осылай шыққан еді .1965- жылы үйленіп Алматыдан Темірланға келдім
Елге келген соң Бердуәлі Тұрмаханбетов деген журналист ағамыз көшеде мені тоқтатып “Серік інім сен Төлеген Айбергеновтың “Бір тойым бар”өлеңін жатқа біледі дейді , рас па ? деп сұрады . Мен шынымды айттым , Жатқа білмеймін , мәнерлеп оқып бере аламын дедім . Сол өлеңге ұйытқы болған сен екенсің деп Төлеген өзі айтты маған . Мен Төлегенге ұстаз болғанмын Сарыағашта деді .1967 – жылы Алматыға бір іс – сапармен бардым ,Кластас досым Балта Исаевтың үйіне соқтым . Балта мен Сақыш екеуі Төлегеннің үйіне бара жатырмыз дегені . Жайша ма дедім мен . Төлеген Нүкіс қаласында қайтыс балыпты , сол жаққа жерлепті деген сөзі төбемнен жайдың оғы тигендей әсер етті маған . Отыз жас орда бұзар кезде о дүниелік болып кетті қас пен көздің арасында бір ұшқын болып. Ол ұшқын болған жоқ . Жанып тұрған жанар тау болды қазақ әдебиетіне жазған жырлары мәңгі тірі, жас ұрпақтарға үлгі болмақ .

Серікбай Маханұлы .
тыл – еңбек ардагері .
Ордабасы ауданы .
Темірлан ауылы .
Т. Айбергенов көшесі № 10 үй .

МАҚТАШЫ ҚЫЗ .
Сөзі , әні .
Нәзік сезіммен . Серікбай Маханұлынікі .

Таң атқанда ерке нұрмен ояндың ,
Ширақ басып ақ шәліңді орандың .
Айдын теңіз жүрек сырын тербетіп
Кешке қарай мақта теріп оралдың .

Қайырмасы :
Қос жүйекте ақ ұлпа ,
Келе жаттық қос қалқа .
Қатарластық , сырластық
Жаңа таныс болсақта .

Көз жүгірттім , тал бойыңа қарадым ,
Үлбірейді ашық – жарқын қабағың .
Жан салдырма терім жайда алдыңа
Еңбекпенен әнім болшы қарағым .

Қайырмасы :

Ерлік көрдім қыпша нәзік беліңнен ,
Махаббатты ұрламайын көзіңнен .
Кел екеуміз игі істер атқарып
Бір болайық шалқып жатқан еліммен .

Қайырмасы:

ТІЛІМ АНА ТІЛ .
Асықпай . Сөзі , әні .
Серікбай Маханұлынікі .

Тілім менің ой санаға нәр берген ,
Естіледі нақыл сөзің әр елден .
Болашаққа , ұрпағымның бағына
Егеменді қазақ елім кез келген .

Қайырмасы :
Қазақ елім – қайнар көзім ,
Тілге зерек асыл сөзім .
Мақтан етем барлық елге
Таныс болдың Ана тілім .

Асқақтатып салатұғын әнәм бар ,
Кең даламда өсіп - өнген елім бар .
Терезесі теңгерілген қазағым
Саған деген , Ана тілге сенім бар .

Қайырмасы :

Қадірлейік Отанымды , тілімді ,
Үйренейік дәріс берген ілімді .
Ғасырлардан қол таңбасын жеткізген
Сақтай білгін Қазақстан елімді .

Қайырмасы :

ГҮЛ СЕЗІМДІ -- ГҮЛЗАДА .
Сөзі , әні .
Орташа екпінмен . Серікбай Маханұлынікі .


Атың қандай гүл сезімді Гүлзада ,
Атқан таңдай жарқырайсың арманда .
Қара шашың төгіледі жарасып
Қиғаш қасың келбетіңе тұнғанда .

Қайырмасы :
Көркіңе сай жайраңдайды мінезің ,
Ән арнайын ақ пейілді қыз едің .
Өмір толқын арнасына бет бұрдың
Шаттықпенен бақытыңды түзедің .

Еңбегіңді өтеледің өмірге ,
Дақ салдырмай ешбір жанға көңілге .
Желбіредің тау шыңында Шынар боп
Ел ішінде ие болып сенімге .

Қайырмасы :
Сөз кезегі келіп тұр ғой ақылға ,
Сыйлы болып жүре білдің жақынға .
Жасап жатқан мерей тойың құт болып
Әндеріне шабыт бердің ақынға .

Қайырмасы :

АРЫС ЖАҒАСЫ .

Вальс ырғағы Сөзі , әні .
Серікбай Маханұлынікі .

Толқын боп нұрлы ағыстан ,
Сайрайды бұлбұл Арыстан .
Шәмшінің аңсап әндерін
Келеміз іздеп алыстан .

Қайырмасы :
Басталды өнер жалғасып ,
Бақытқа сенім самғатып .
Арыстың мөлдір жағасы
Шәмшінің әнін тыңдатып ,
Самалмен Сырды шарлатып .

Арыстың суы шекер бұл ,
Ағады тынбай жылма – жыл .
Ғашықтар үшін жаралған
Жайнайды шалғын «торанғыл» .
Қайырм асы :
Қарашы бүгін жаз күнін ,
Арысым қандай жан құрбым .
Бесігін тербеп махаббат
Сыйлайық әнмен наз гүлін .

Қайырмасы :

АУЫЛ АРУЛАРЫ .
Баяулата Сөзі , әні .
Серікбай Маханұлынікі .


Ауыл түні жұлдыздарын шашқандай ,
Неткен ғажап қыз – келіншек мақпалдай .
Көрген жандар таңырқайды тамсанып
Қызғалдақтар ағып келе жатқандай .

Қайырмасы :
Көктем күні , қыз – келіншек ауылдың ,
Құтты болсын , нұрға толған Наурызың .
Сұлулықта табылады бәріңнен
Мінезінен аулақ болсаң дауылдың !

Таң нұрынан қызыл шәлі жамылып ,
Жарық Айдан сәукелесін тағынып .
Ару қыздар күлімдейді қол бұлғап
Махаббатын ақ қайыңнан сағынып .

Қайырмасы :
Қабағынан жүрек сырын аңғарар ,
Бұл қазақтың әйеліне таңғалар .
Келбетімен ерлеріне нұр құйған
Асыл жандар сағынышты ән салар .

Қайырмасы :

СЫР СҰЛУЫН АҢСАУ
Тебіреністі сезіммен Сөзі , Әні .
Серікбай Махарұлынікі
Сыр сұлуы өңіріңнен айналдым,
Саған арнап сағыныштан ән салдым.
Көк арайлы көк өрісті жағаңнан
Тіршілікте гүлің болып жайқалдым.

Қайырмасы:
Шарықтағанда сол бір ән,
Күмбірлейсің домбырам.
Сыр сұлуы,
Жер жылуы.
Келбетіңнен
Тербетілген
Толқыныңмен толқышы,
Қалықтасын жыл құсы.

Шәмші көрген толқындаған өзенім,
Аңғарыңнан су аңсайды өз елім.
Ақ шағала шарықтаса әуелеп
Сырлы сазбен туындайды әуенім.

Қайырмасы:
Күн сәулесін шашыратып айдыннан,
Толқыта көр нәр суыңды қайтадан.
Сыр сұлуы ақ күрішің шөлдеп тұр
Ұл мен қызың шарықтатып айтсын ән!

Қайырмасы:

МЕН ҚАЗАҚПЫН .
Мен қазақпын қаным таза жаралған ,
Ар жолында еркіндіктен нәр алған .
Анашымның ақ сүтінен ем қонып
Бесік жырым , ана тілмен таралған .
Жерлерім бар шексіз жатқан кең байтақ ,
Ойлап қара Ей , азамат сен байқап .
Қаратаудан көш тізбегі тізіліп
Елім – айға зарлап өткен бар аймақ .
Алашым деп , жауларынан сақтанған ,
Ел бірлігін бабаларым басқарған .
Атқа қонды , жерін қорғап ұран сап
Жігерленіп Ер намысын атқарған .
Көз жіберіп қарап көрші тарихқа ,
Өтті талай қан төгістер анық па ?
Мың бір өліп , қайта жасап тіріліп
Нар қазағым қайыспады азапқа !
Мен қазақпын , берік туған тілім бар ,
Шүкір еттім бостандықта дінім бар .
Тәуелсізбін ешкімдерге жалынбай
Иелік еткен егемендік елім бар .
Қайталаймын мен қазақпын есейген ,
Ел Ордасы Астанам бар көркейген . Алға , самға Қазақстан Әнұран – Көкке Туым , Елтаңбамен өрлеген !
Мақтанамын Нұр Отаным мен бүгін ,
Таңғалдырып , табындырып жер жүзін .
Әділетті қорғап өткін қазағым
Бұлт шалмасын елімізде күн көзін .

ТЫЛСЫМ ДҮНИЕ .
Көтеріңкі . Сөзі . Раушан Тұрлыбекованікі .
Әні . Серікбай Маханұлынікі .

Шоқ жұлдыздар жарқырайды таралып ,
Дүниеде тылсым сырдың бары анық .
Қанша нұры болғанымен аспанның
Ай сәулесі көрінбейді жаңарып .

Қайырмасы :
Меңіреу түн түнек басқан айнала ,
Сүйші жаным , күнім болып аймала .
Бәлкім сендей сырласқысы келе ме
Көкірегін ашып тастап айқара ?!.

Қап қараңғы Айдың беті көмескі ,
Жанға жайлы салқын самал жел есті .
Түнектерден саялы бақ шақырса
Неғыламын қызығы жоқ белесті ? .

Қайырмасы :
Жабырқатып жібергендей түнектер ,
Айтылмады көңілдегі тілектер .
Түнектердің жақсы жағы бар шығар
Жатса егер шын сүйісіп жүректер .

Қайырмасы :

ДҮНГЕН ҚЫЗЫ .
Жоғары екпін . Сөзі , әні .
Серікбай Маханұлынікі .

Талай қыздың сұлулығын көргенбіз ,
Сырың жұмбақ еркелеген Дүнген қыз .
Жаратылған нәзік сезім мөлдір көз
Тарбағатай тау елінен келген қыз .

Қайырмасы :
Көз жанарың жарқырап ,
Магниттей боп тартқылап .
Дүнген қызы қарайсың
Атқан таңдай алаулап .
Бір қазақтың тілегін
Қабыл алғын жүрегін .

Бақыт таңын ойланамын енді мен ,
Шырқатайын шарықтатып әнді мен .
Күн көзінен гүл оранған Дүнген қыз
Бар арманым бірге болу сенімен .

Қайырмасы :
Басылмайсың көңіл шіркін сергімей ,
Іздесемде табылмайды қыз сендей .
Жерің жәннәт Тарбағатай даласы
Қалай жүргем Дүнген қызын мен білмей .

Қайырмасы :

КҮЛКІ КӨРСЕМ ЖАНАРЫҢНАН .

Баяулата көтеріп . Сөзі , әні .
Серікбай Маханұлынікі .

Тырналар әнін салып тербелгенде ,
Самал жел уілдейді көк жүзінде .
Табиғат көріктері өзгеріліп
Қоңыр күз сарғаяды жер бетінде .

Қайырмасы :
Самғайды тырналар аспанда ,
Құс жолы сайрап бір жатқанда .
Сағындым мен сені қалқашым
Ойланып ұзақ түн , ақ таңда .

Өзіңсің жырық жұлдыз атқан таңым ,
Жастық шақ есімдесің танысқаным .
Қарашы тізбектеліп тырналарда
Зырлайды жұбын жазбай жан қарағым .

Қайырмасы :
Қуанам күлкі көрсем жанарыңнан ,
Ақталып махаббаттың азабынан .
Қалқашым не сезеді жан жүрегің
Тырналар ұшып барады қатарынан .

Қайырмасы :

ТАБИҒАТ СЕЗІМ .
Нұрлы шуақ табиғат - сана сезім ,
Барлығы да есімде бала кезім .
Айналайын жерімнен , туған елім
Аялайын өлеңмен - тола сөзім .

Қандай ыстық туған жер топырағың ,
Қуанышқа кеудемді толтырасың .
Жастық шағым бал - шырын табиғатым
Еркелетіп суыңмен қандырасың .

Өзгеріспен заманым қандай жарқын ,
Табиғаттан талай рет алған нарқын .
Бір Алладан жаралған барлық пендем
Керек етпес өмірге жалған ақын .

Шындық жолын бастадым ақиқаттан ,
Ақын болып уағыздап шариғаттан .
Сырға толды сезімім шаттықпенен
Нәр аламын мәңгілік табиғаттан .

ТЫҢДА ЖҮРЕГІМ .
Жүр едім мықтыма деп жан жүрегім ,
Жүдедім ағысыңа қан қорегім .
Абыржып тұрғаныңды сезінемін
Айтқызбай дәл өзіңе не керегін ? !

Кінәм жоқ саған айтар бәрін білген ,
Махаббат тәттілігін дәмін берген .
Сыйқырлы тамырларың сым секілді
Ток жүрер қызыл қанмен дірілдеген .

Шаршама , абыржыма қайран жүрек ,
Түнертіп орнатпағын қара түнек .
Соққылап сұққылайсың , ойнақтайсың
Жұп – жұмыр бауыр етті қайта түзеп .

Қанша рет қуандырдың таңғалдырып ,
Көтердің қайғы – дертті таң атқызып .
Білемін шешілмеген салмақ барын
Кеудемді мазалайсың сең тұрғызып .


Қайтемін жан тәнімді жараласам ,
Не болам бір өзіңе қарамасам ?
Жүйкемді тоздырмашы жүн етіп
Құр бекер неге жүрмін жарамасам .

Қоқытпа аласұрып қан жүрегім ,
Күрестім тіршіліктен қалжырадым .
Ақынға сен керексің , тыңда сөзді
Өмірге өлең болсын қалдырғаным ? !

керемет ақын Мұқағалимен үндес келеді өлеңдері,,кім келіседі

маған барлық өлендері ұнады

ЖАЗЫЛҒАН ӨЛЕҢ ОҚ БОЛСЫН .
Сөз маржанын дуалап көктен «пері»,
Жаза алмадым жақсы жыр көптен бері.
Күле алмадым,неліктен біле алмадым
Ақындар көп өнерде неткен «сері».

Жыр өрнегін бастайын енді қайдан,
Ақын болсаң сөз тыңда сен Абайдан.
Шырматылған қысқа жіп күрмелмейді
Арылмасаң бір таңғы ұшқын ойдан.

Күрсінеді жүрегім жүгенделген,
Қан тамырым соғады білеуленген.
Мақсатыма үлгі қып жетем десем
Жасқанатын хақым жоқ біреулерден.

Көп іздеймін кінәрат өлеңімнен,
Табылса деп тәрбие әлемінен.
Бей-жай болып шабыттан ұзай алмай
Әндерім жүр өзіндік әуенімен .

Қосжан , Бекен жыр төккен ақын екен,
Қысқа ғұмыр «ит» екен - өлім деген.
Қапысызда көз жұмды бұл өмірден
Алды-артын болжатып ақылменен.

Айбергенов қазақтың тойын бастар,
Бірге жүрген кешегі аға-достар.
Әндеріне Шәмшінің тәнті болып
Мұқағали жанында өңшең жастар.

Көзім көрді тәңірге жылағанын,
Шындық үшін «мінәжат» сұрағанын.
Өлеңдері болмаса құдыретті
Көрер едің өнерден «сұлағанын».

Өлең керек өмірге өткір тілді,
Табалмасын оқырман ешбір мінді.
Пікір айтып сынасын сыншыларың
Қақ жарғандай меңіреу қара түнді.

Жаралса деп өлеңім ақ алмастан,
Тілдесемін шабытпен шаршамастан.
Жазғандарым «оқ» болып тесіп өтсін
Көңіліңе ешкімнің қарамастан!

Қазақта Төлеген Айбергеновтей ұл өте сирек туады. Ол киси қазақтың маңдайына биткен жарық жұлдыз.Қанша жыр жазсақта артық етпейді. тмаша өлеңдер екен.,

Мен Төлегенмен бір жылдары 1937 жылы 29 – шілдеде дүниеге келіппін , бір жылғы төл болғасын құрдас едік .1963- жылдары
жаз айлары болатын . Қазақстан жазушылар одағының үйінің
алдында Шәмші Қалдаяқов , Балта Исаев , Дүкенбай Досжанов және
мен барлығымыз әңгімелесіп тұрғанбыз , Одақ үйінің ішінен орта
бойлы сылыңғыр аққұбалау келген бір жас жігіт шығып , есік алдында тұрған біздермен амандасып болғаннан соң бірден дауысын
көтере “мен сендерді үйде дастархан жайып күттім , келмедіңдер
енді неменеге келіп тұрсыңдар дегені .
Мен қасымда тұрған Шәмші ағадан “мына жігіт кім , өкпесін айтып
тұрған ” дедім үйткені бірінші көруім Төлегенді .
Әңгіменің барысы былай екен . Төлеген үйіне быраз жолдастарын
қонаққа шақырады , келген жолдастары аз екен ,соған өкпелеп тұр
- деді Шәмші аға .
МЕН жас жігітке қарап , Өкпелеме жігітім , бір тойың
болары сөзсіз мүмкін “депін.Сол жерде Төлегенмен танысып ресторан
кофелерге қарай бет алдық барлығымыз тамақтануға .
“Бір тойым бар менің” деген өлеңі осылай шыққан еді .
1965- жылы үйленіп Алматыдан Темірланға келдім . Елге келген
соң Бердуәлі Тұрмаханбетов деген журналист ағамыз көшеде мені
тоқтатып “Серік інім сен Төлеген Айбергеновтың “Бір тойым бар”
өлеңін жатқа біледі дейді , рас па ? деп сұрады . Мен шынымды айттым , Жатқа білмеймін , мәнерлеп оқып бере аламын дедім .
Сол өлеңге ұйытқы болған сен екенсің деп Төлеген өзі айтты маған . Мен Төлегенге ұстаз болғанмын Сарыағашта деді .
1967 – жылы Алматыға бір іс – сапармен бардым ,Кластас досым
Балта Исаевтың үйіне соқтым . Балта мен Сақыш екеуі Төлегеннің үйіне бара жатырмыз дегені . Жайша ма дедім мен .
Төлеген Нүкіс қаласында қайтыс балыпты , сол жаққа жерлепті
деген сөзі төбемнен жайдың оғы тигендей әсер етті маған .
Отыз жас орда бұзар кезде о дүниелік болып кетті қас пен
көздің арасында бір ұшқын болоып .
Ол ұшқын борлған жоқ . Жанып тұрған жанар тау болды қазақ әдебиетіне жазған жырлары мәңгі тірі , ұрпақтарға үлгі болмақ .

Серікбай Маханұлы .
тыл – еңбек ардагері .
Ордабасы ауданы .
Темірлан ауылы .
Т. Айбергенов көшесі № 10 үй .

ҚАРҒЫС АТСЫН ТАЖАЛДЫ !
(Төлеген Айбергеновке)
Ақын едің жанып тұрған жалынды,
Досың үшін аямаушы ең барыңды.
Тіршілікте байқамадық өзіңді
Жағдай сұрап біле алмай қалыңды.

О,сұм тажал, кімді алдың құмартып,
Тоқтамасын поэзиядан жыр сынып.
Амалың не? алып кеттің ақынды
Төмпешікпен қара жерді толтырып.

Ерте гүлдеп нұр жайнаған гүл едің,
Жалт етіп қыран құстай түледің.
Құйындатқан езеуреген долы жел
Өлді деген өсек сөзге тілдедің.

«Аманатқа» жыр қалдырды көп құнды,
Бұл өмірден қалай ғана көз жұмды.
Көз алдымнан өтсе бейңең елестеп
Сағынамын дауылдатқан жырыңды.

Тұлпарына мініп өлең арманның,
Шежіресін шертіп көне заманның.
Жыр думанға басшы болып тойларда
Бағаладың іскерлігін адамның.

«Орның толмас» - биік тұлға ақынсың,
Дегенінен қара ниет жаңылсын.
Не айтайын қарғыс атқан тажалға
Санамыздан қайғы бұлты арылсын!
Алматы қаласы

АҚЫН РУХЫНА.
(1974 жылы Темірлан ауылынан көше бергіздім)

Дейтіндер бар өз биігімде құласам,
Соның бірі ақын болар сұрасаң.
Өлең жазып - ой маржанын тізгілеп
Мәңгілікке үлгі болар жыр содан.

Жыр арқауы бостан – босқа өше ме?
Ақын жаны тас мүсін боп кете ме?
Шабытпенен сілкінгенде өлеңге
Білесің бе ақын жасы нешеде ?

Есте қалды кездескен күн өзіңмен,
Нұр бейнеңді елестетем сөзіңнен.
Бір тойыңды қазағыңа жасадың
Жыр туындап оттай ыстық сезімнен.

Өлең – жырлар өз тұлғаңнан өрілген,
Дүниеге бір құдырет келтірген.
«Құлагерін» ерттеп мінген Ақандай
Аққан жұлдыз - Илияс болдың Төлеген.

Айтқан сөзің жыр шумаққа айналған,
Өткен өмір келсе, шіркін, қайтадан.
Ұрпағыңа бәйтерексің бұл күнде
Көрінесің ашық көңіл айнадан.

Махаббаттың жырларына сөз берген,
Есіміңе көше бердік көз көрген. Естелікпен жазып шыққан жырларым
Ақын рухын бар әлемге тербеген.