Келіншектердің «құрылтайы» Қазыбек Әшірбекұлы
Әңгімелеп астарлы,
Керіп қойып қастарды,
Келіншектердің кешкілік,
«Құрылтайы» басталды.
- Менің сүмелек байым,
Қылмойынға тым қайым,
Тек бір жұтса болғаны,
«Қуып» кетуге дайын...
- Былай менің жайым:
Ал менің байым,
Көзіме шөп салып,
Жүріс жасауға қайым...
- Все ерунда!
Сендердікі дым емес,
Айтуға тұрар мұң емес,
Менің вообще бүгінде,
Көрген күнім күн емес!
Байым бар іске араласады,
Менімен жаудай жағаласады...
Маған өзін «илеткізбейді»,
Еш нәрсені билеткізбейді!
- Менің байым –
Күн мен Айым,
Аузынан сөзі түсіп тұр.
Өте тым момын,
Тілсең де жонын,
Үндемейтін «күшік» бір.
- Менің үйдегі мыртығым,
Беті табақтай тыртығым,
Табыс тауып жамап жүр,
Тұрмысымның жыртығын...
Сондықтан айтқым келмейді,
Қылығының «тыртығын».
- Менің жарым жарайды,
Балаға да қарайды...
Тірліктің бәрін тындырып,
Далаға да қарайды...
Жамандағанмен жарымды,
Кім берер маған жақсысын?!
Бағалап өтем барымды,
Басқаның қайтем «бақсысын!»
*****
«Құрылтайға» жиналып,
Бәрі бір «сұрақ» қарады...
Келіншектер қиналып,
«Қаулы» алмай, әрең тарады.
Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Для зарегистрированных пользователей реклама отключена.
