Келіншектер құрылтайы

Келіншектердің «құрылтайы»                      Қазыбек Әшірбекұлы

Әңгімелеп астарлы,

Керіп қойып қастарды,

Келіншектердің кешкілік,

«Құрылтайы» басталды.

- Менің сүмелек байым,

Қылмойынға тым қайым,

Тек бір жұтса болғаны,

«Қуып» кетуге дайын...

- Былай менің жайым:

Ал менің байым,

Көзіме шөп салып,

Жүріс жасауға қайым...

- Все ерунда!

Сендердікі дым емес,

Айтуға тұрар мұң емес,

Менің вообще бүгінде,

Көрген күнім күн емес!

Байым бар іске араласады,

Менімен жаудай жағаласады...

Маған өзін «илеткізбейді»,

Еш нәрсені билеткізбейді!

- Менің байым –

Күн мен Айым,

Аузынан сөзі түсіп тұр.

Өте тым момын,

Тілсең де жонын,

Үндемейтін «күшік» бір.

- Менің үйдегі мыртығым,

Беті табақтай тыртығым,

Табыс тауып жамап жүр,

Тұрмысымның жыртығын...

Сондықтан айтқым келмейді,

Қылығының «тыртығын».

- Менің жарым жарайды,

Балаға да қарайды...

Тірліктің бәрін тындырып,

Далаға да қарайды...

Жамандағанмен жарымды,

Кім берер маған жақсысын?!

Бағалап өтем барымды,

Басқаның қайтем «бақсысын!»

*****

«Құрылтайға» жиналып,

Бәрі бір «сұрақ» қарады...

Келіншектер қиналып,

«Қаулы» алмай, әрең тарады.